Renegade´s Diary

Monday, March 19, 2007

Fast train

Últimamente estoy atravesando una etapa en la que me doy cuenta de muchas cosas.Pero una de las que más me llama la atención es,aunque suene repetitivo,que el tiempo pasa deprisa.Bueno,no pasa deprisa,simplemente a veces te das cuenta de que pasa rápido,pero otras en las que pasa a un ritmo normal,casi lento.

Me doy cuenta cuando me pongo a hablar con alguien o a pensar en cosas que me ocurrieron alguna vez,y después de esa conversación o ese pensamiento me doy cuenta de que lo tratado hace una eternidad que ocurrió.Y estás hablando de la vez que te caíste por una pendiente a rebolos por ejemplo(verídico)y luego lo piensas y dices:"Coño,si paso hace 5 o 6 años...."Yo no sé qué cojones le pasa a nuestro cerebro,que con cada cosa que nos pasa siente una cosa diferente.No sé si será el cerebro o el corazón,esa es mi gran duda,y a veces pienso que quizá sería mejor vivir sin ninguno de los dos,nos ahorraríamos mil cosas.Por ejemplo el tener que sufrir,el tener que pensar en cosas que no nos convienen.....Pero bueno,luego lo piensas mejor y no está mal.

Me da la impresión de que todo pasa muy rápido,como en un tren o en un autobús.Es curioso,pero cuando viajo en autobús siento esa sensación de que simplemente hacemos nuestro recorrido sin pensar en todo lo que dejamos por el camino.Cuando estoy en un bus me fijo en toda la gente que sube y baja y que deja tantas cosas por el camino.Sentimientos,conversaciones,miradas.Y simplemente seguimos adelante y miramos al paisaje sin ningñun motivo.A veces dan ganas de estar viajando en ese bus eteramente,sin parar,con todo ese grupo de desconocidos con los que cruzas miradas y compartes alientos.O en esos viajes en los que te fijas en una chica guapa o en el niño que le está dando la vara a su madre y el señor mayor al que le cuesta llegar al botón de llamada.Y todo corre rápido rápido,alrededor de un paisaje que por momentos pierdes de vista.


You’re way over the line/This time you’re out of your mind/This time you’re out of your depth/
And to the window you crack open/Oh but there’s nowhere to go/There’s only sleet and there’s snow/Keep on movin’ on a fast train(Van Morrison-Fast Train)

1 Comments:

At 10:42 PM , Anonymous Anonymous said...

Yeah! Bo post si senhor... Sintome orgulloso de que polo menos deixaras de discutir conmigo para facer un escrito mais ca notable! E o certo é que tes razon eche asi a cousa, andase rapido.. mais rapido do que desaparese unha larpreirada na porta dunha escola... pero.. non se pode evitar.. so ai unha diresion que é adiante, na vida, unha diresión con moitos caminhos que pouco a pouco vas selesionando sen darte conta case... pero iso non quita claro esta que poidas volver en alma hacia atras... que poidas volver a recordar cousas pasadas (non de resesas...) que che fixeron sentir ben, mal, xenial ou eu que sei que... pero a cousa eche asi, e non se pode cambiar... Venha rapas! deica logo!

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home